Gerard Timmermans

In dit bericht een korte indruk over Gerard Timmermans. Ik ben 45 jaar, getrouwd met Annemarie en vader van twee zoons van 18 en 16 jaar en een dochter van 13 jaar.

Het opzoeken van grenzen is voor mij een thema. Zowel privé als zakelijk ben ik hier vrijwel dagelijks mee bezig. Dat klinkt spectaculair, dat is het soms ook, maar verder valt dat in de praktijk reuze mee…

Ik sport al vanaf mijn 4^de levensjaar. Ik heb 14 jaar op nationaal niveau geturnd. Heb deze sport door een rugblessure op moeten geven en heb me vervolgens gestort op de triathlon. Ik heb me hierbij vooral gericht op de ¼ triathlon, omdat ik me dan op alle onderdelen kon blijven richten én het kostte me dan niet teveel tijd (met een opgroeiend gezin, studie(s) naast het werk e.d. soms een hele klus…).

Onder het mom van: “áls je het doet, doe het dan goed”, heb ik in 1992, samen met 2 collega’s van het ziekenhuis (waar ik toen werkzaam was als hoofd van de afdeling fysiotherapie), de marathon van New York gelopen. We hebben dit toen ook gekoppeld aan een goed doel; we hebben de opbrengst beschikbaar gesteld aan het Vicki Brown huis in Den Bosch.

Naast de vele loopwedstrijden heb ik inmiddels uren op de fiets gezeten. Zo heb ik twee keer de ‘klassieker’ Maastricht – Den Helder gefietst, staat Diekirch – Valkenswaard op de palmares en zijn de ‘heuvels’ van Luik – Bastenaken – Luik ook een aantal keer aangedaan.

In de winter van 1997 (4 januari) heb ik de Elfstedentocht geschaatst.

De laatste jaren worden de afstanden wat minder, zit ik meer op de ‘middenafstanden’ en wissel fietsen steevast af met hardlopen (vooral cross), zwemmen, coachen van een heren hockeyelftal en ben ik sinds 2 jaar verknocht aan T’ai Chi Ch’uan. Wat betreft het fietsen wil ik ieder jaar een ‘uitdaging’ hebben om me op te richten, lees wil ik ieder jaar een ‘aansprekende berg’ op mijn palmares kunnen zetten. De Alpe d’Huez en de Mont Ventoux zijn hierin de bekendste… Súper om dit soort ‘jongens’ te mogen beklimmen. Heerlijk om daar een paar uur tegenop te fietsen. Daar kan wat mij betreft geen vlakke rit in de polder van de “lage landen” tegenop!

Ik ben sinds 2000 werkzaam bij Interpolis. Momenteel ben ik werkzaam als programmamanager bij de Divisie Sociale Zekerheid. Ik ben, samen met een aantal collega’s, steeds bezig de grenzen van de dienstverlening op te zoeken. Zo zijn wij op dit moment bezig met het ontwikkelen van dienstverlening vanuit Achmea/Interpolis aan MKB-ondernemers, waarbij we de arbodienstverlening volledig hebben geïntegreerd met de inkomensverzekering. Dat levert uiteraard wel wat privacy-issues op, maar de uitdaging zit er in om dat voor onze klanten én voor Achmea/Interpolis op te lossen.

Begin januari sprak ik Barend (Princen) over zijn schaatsclinic (hebben jullie allemaal al ingeschreven??) en gaf hij aan dat hij dit doet in het kader van de Alpe d’HuZes. Omdat ik mijn doel voor dit jaar nog niet had bepaald was dát het moment waarop de kwartjes vielen; de Alpe d’HuZes wordt het doel voor 2010! Zo gezegd, zo gedaan en direct ingeschreven. Op mijn actiepagina kun je nog wat meer over mijn motivatie lezen. Mijn inzet wordt vier keer de Alpe d’Huez op te rijden, maar…als het lukt ga ik uiteraard wel proberen de 6 keer vol te maken. Dáár zit dan de stimulans richting de potentiële sponsors; als ik 5 of 6 keer de Alpe d’Huez oprijdt mogen ze de inleg best wel verdubbelen…. Dát maakt ’t dan voor mij weer interessant om ‘m 6 keer op te rijden….